лы́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лы́кну лы́кнем
2-я ас. лы́кнеш лы́кнеце
3-я ас. лы́кне лы́кнуць
Прошлы час
м. лы́кнуў лы́кнулі
ж. лы́кнула
н. лы́кнула
Загадны лад
2-я ас. лы́кні лы́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час лы́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лы́кнуць сов., однокр., обл. глотну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да лыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Піць што-н. перарывістымі глыткамі.

Кот лыкае малако.

|| аднакр. лы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. лы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лугну́ць ’выпіць залпам’ (ТС). Ад ⁺лыгнуць, якое з лыкну́ць < лы́каць (гл.), ’піць шумнымі глыткамі’ (ТСБМ). У палес. формы г замест к пад уплывам укр. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

łyknąć

зак.

1. глынуць, праглынуць, каўтнуць;

2. разм. выпіць, лыкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

глынуць, глытнуць, праглынуць; лыкнуць, каўтануць, каўтнуць, пракаўтнуць (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)