лицо́ ср.

1. твар, род. тва́ру м.;

черты́ лица́ ры́сы тва́ру;

2. перен. твар, род. тва́ру м.; аблі́чча, -чча ср.;

3. (личность) асо́ба, -бы ж.;

юриди́ческое лицо́ юрыды́чная асо́ба;

ча́стное лицо́ прыва́тная асо́ба;

де́йствующее лицо́ дзе́ючая асо́ба;

4. грам. асо́ба, -бы ж.;

5. (наружная, верхняя сторона предмета) пра́вы бок, до́бры бок;

показа́ть това́р лицо́м перен. паказа́ць тава́р ле́пшым бо́кам;

◊

стере́ть с лица́ земли́ сце́рці з зямлі́;

говорю́ от его́ лица́ гавару́ ад яго́ імя́;

сказа́ть в лицо́ (кому-л.) сказа́ць у во́чы (каму-небудзь);

в лице́ кого́ у асо́бе каго́;

невзира́я на ли́ца нягле́дзячы на асо́бы;

знать в лицо́ знаць у твар;

к лицу́ да тва́ру;

измени́ться в лице́ змяні́цца з тва́ру;

лицо́м к лицу́ твар у твар;

на одно́ лицо́ на адзі́н вы́гляд;

на нём лица́ нет ён змяні́ўся з тва́ру;

перед лицо́м перад тва́рам;

смотре́ть в лицо́ (опа́сности) глядзе́ць у твар (небяспе́цы);

на лице́ напи́сано на тва́ры напі́сана;

лицо́м в грязь не уда́рить не ўда́рыць тва́рам у гразь;

показа́ть своё (настоя́щее) лицо́ паказа́ць сваё (сапра́ўднае) аблі́чча, свой (сапра́ўдны) твар;

подставно́е лицо́ падстаўна́я асо́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

лицо

Том: 17, старонка: 81.

17-081_0328_%D0%9B%D0%B8%D1%86%D0%BE.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Налі́чнік ’ліштва (у вокнах, дзвярах)’ (расон., Шатал., Шушк.), налі́шнікі ’маляванне асады на вокнах з надворнага боку’ (Бяльк.). Відаць, запазычана з рус. нали́чник ’тс’, дзе ад лицо́ ’вонкавы бок, фасад’, г. зн. ’тое, што набіваецца на лицо’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абязлі́чка (БРС) < рус. обезличка (да лицо). Новае запазычанне з рускай сацыяльнай тэрміналогіі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Налі́шно ’асабіста’ (Мядзв.). Параўн. рус. палично ’тс’, з на лицо, г. зн. ’быць прадстаўленне самой асобай’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

авторите́тный аўтарытэ́тны;

авторите́тное лицо́ аўтарытэ́тная асо́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вы́баршчыца ж.

1. (лицо, производящее выборку) вы́борщица;

2. (лицо, участвующее в выборах) избира́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прадаўгава́ты продолгова́тый;

п. твар — продолгова́тое лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́малевацца сов., разг. (накрасить лицо, губы) нама́заться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абве́трыць сов. обве́трить;

а. твар — обве́трить лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)