Ле́ніна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ле́ніна
Р. Ле́ніна
Д. Ле́ніну
В. Ле́ніна
Т. Ле́нінам
М. Ле́ніне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Леніна,

вёска ў Горацкім р-не.

т. 9, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Леніна,

вёска ў Добрушскім р-не.

т. 9, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Леніна,

вёска ў Слуцкім р-не.

т. 9, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Леніна пік

т. 9, с. 202

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ле́нін

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, змешанае скланенне

адз.
Н. Ле́нін
Р. Ле́ніна
Д. Ле́ніну
В. Ле́ніна
Т. Ле́ніным
М. Ле́ніне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

леніні́зм, -у, м.

Вучэнне У.

І. Леніна, якое ўяўляе сабой сістэму філасофскіх, эканамічных, сацыяльна-палітычных поглядаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маўзале́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Вялікае надмагільнае мемарыяльнае збудаванне.

М.

Леніна.

|| прым. маўзале́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ле́нін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ле́нін
Р. Ле́ніна
Д. Ле́ніну
В. Ле́нін
Т. Ле́нінам
М. Ле́ніне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́нінскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які належыць У.І. Леніну. Ленінскія словы. // Звязаны з жыццём і дзейнасцю У.І. Леніна. Ленінскія мясціны. // Уласцівы У.І. Леніну; такі, як у У.І. Леніна. Ленінскі стыль работы. // Названы ў гонар У.І. Леніна, прысвечаны памяці У.І. Леніна. Ленінская прэмія.

2. Створаны У.І. Леніным. Ленінская тэорыя дыктатуры пралетарыяту. // Які адпавядае прынцыпам ленінізма. Ленінскія нормы партыйных паводзін. Ленінская нацыянальная палітыка.

•••

Ленінскі прызыў гл. прызыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)