ле́карскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́карскі ле́карская ле́карскае ле́карскія
Р. ле́карскага ле́карскай
ле́карскае
ле́карскага ле́карскіх
Д. ле́карскаму ле́карскай ле́карскаму ле́карскім
В. ле́карскі (неадуш.)
ле́карскага (адуш.)
ле́карскую ле́карскае ле́карскія (неадуш.)
ле́карскіх (адуш.)
Т. ле́карскім ле́карскай
ле́карскаю
ле́карскім ле́карскімі
М. ле́карскім ле́карскай ле́карскім ле́карскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́карскі разг. ле́карский;

л. памо́чнік — ле́карский помо́щник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́карскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да лекара, лекараў, належыць ім. Лекарская справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́карскі уст ärztlich, rzt-; mediznisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ле́кар, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Доктар, урач.

|| ж. ле́карка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ле́карскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лекпо́м, ‑а, м.

Лекарскі памочнік; фельчар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́карский уст., прост. ле́карскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лекпо́м е́карский помо́щник) лекпа́м, -ма м. (ле́карскі памо́чнік).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ärztlich

a медыцы́нскі, ле́карскі

~ behndeln — лячы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bedside1 [ˈbedsaɪd] n. ме́сца каля́ ло́жка;

at/by the bedside ля ло́жка;

bedside manner ле́карскі такт; мя́ккая мане́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)