лагавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лагавы́ лагава́я лагаво́е лагавы́я
Р. лагаво́га лагаво́й
лагаво́е		 лагаво́га лагавы́х
Д. лагаво́му лагаво́й лагаво́му лагавы́м
В. лагавы́ (неадуш.) лагаву́ю лагаво́е лагавы́я (неадуш.)
Т. лагавы́м лагаво́й
лагаво́ю		 лагавы́м лагавы́мі
М. лагавы́м лагаво́й лагавы́м лагавы́х

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ла́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́гавы ла́гавая ла́гавае ла́гавыя
Р. ла́гавага ла́гавай
ла́гавае		 ла́гавага ла́гавых
Д. ла́гаваму ла́гавай ла́гаваму ла́гавым
В. ла́гавы (неадуш.)
ла́гавага (адуш.)		 ла́гавую ла́гавае ла́гавыя (неадуш.)
ла́гавых (адуш.)
Т. ла́гавым ла́гавай
ла́гаваю		 ла́гавым ла́гавымі
М. ла́гавым ла́гавай ла́гавым ла́гавых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

лагавы́ гл. лог.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лагавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да логу. Між шэрагу хат, якія складалі сабою бок вуліцы, адмяжоўваючы майдан ад лагавое вуліцы, праходзілі рэдкія пешаходы. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаг, ла́га, мн. ла́гі, ла́гаў, м. (спец.).

Прыбор для вымярэння хуткасці руху судна і пройдзенай ім адлегласці.

|| прым. ла́гавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лагавы́ ў выразе: логову просо ’маннік водны, Glyceria aquatica (L.) Wahlb.’ (ТС). Да лог і проса (гл.). Матывацыя наймення: расліна, мяцёлкай сваёй падобная да проса, расце ў вільготных лагчынах.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лог, -у, М ло́гу і лагу́, мн. лагі́, лаго́ў, м.

Шырокі доўгі яр з адхоннымі схіламі.

Ісці логам.

Спусціцца ў л.

|| памянш. лажо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

|| прым. лагавы́, -а́я, -о́е.

Лагавыя травы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

lowland

[ˈloʊlænd]

1.

n.

нізі́на, далі́на f.

2.

adj.

1) нізі́нны, далі́навы, лагавы́

2) у нізі́не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)