кіўну́ць гл. ківаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіўну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кіўну́ кіўнё́м
2-я ас. кіўне́ш кіўняце́
3-я ас. кіўне́ кіўну́ць
Прошлы час
м. кіўну́ў кіўну́лі
ж. кіўну́ла
н. кіўну́ла
Загадны лад
2-я ас. кіўні́ кіўні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кіўну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіўну́ць сов., однокр.

1. качну́ть; (головой — ещё) кивну́ть, мотну́ть;

2. (раскачивая) шатну́ть, пошатну́ть;

◊ то́лькі па́льцам кіўну́ць — то́лько намекну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіўну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да ківаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ківа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Рухаць з боку ў бок або зверху ўніз; хістаць.

К. слупок.

2. чым. Утвараць хістальныя рухі чым-н.

Сосны ківаюць верхавінамі.

К. нагой.

3. Лёгкім нахілам галавы выказваць знак прывітання, адабрэння і пад.

4. Рухам галавы, пальца падзываць каго-н. да сябе, падаваць якія-н. знакі.

◊

Нечага (няма чаго) на бога ківаць (разм.) — не варта апраўдвацца, звальваць віну на іншых.

|| аднакр. кіўну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. ківа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паківа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Кіўнуць некалькі разоў.

П. галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кивну́ть сов., однокр. кіўну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мотну́ть сов., однокр., разг. матну́ць; кіўну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страпяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., чым (разм.).

1. Парывістым рухам страсянуцца, кіўнуць галавою, валасамі і пад.

С. галавой.

2. Пра крылы: расправіць.

С. крыламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пошатну́ть сов., прям., перен. пахісну́ць, скалыўну́ць, кіўну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)