кіўну́ць сов., однокр.

1. качну́ть; (головой — ещё) кивну́ть, мотну́ть;

2. (раскачивая) шатну́ть, пошатну́ть;

◊ то́лькі па́льцам кіўну́ць — то́лько намекну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)