кіпе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кіпе́нне
Р. кіпе́ння
Д. кіпе́нню
В. кіпе́нне
Т. кіпе́ннем
М. кіпе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіпе́нне ср. кипе́ние;

тэмперату́ра ~ння — температу́ра кипе́ния;

○ пункт ~ння — то́чка кипе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіпе́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне і стан паводле дзеясл. кіпець (у 1, 2 знач.). Тэмпература кіпення.

2. перан. Бурнае праяўленне чаго‑н., душэўнае хваляванне, ўздым. Творчае кіпенне. □ — Юнацтву ўласціва кіпенне, бурленне, — казаў далей абаронца: — Колькі юнакоў-студэнтаў прымала ўдзел у дэманстрацыях, у выступленнях, у бунтах супроць таго ці іншага грамадскага парадку, супроць закону! Хіба можна называць іх злачынцамі? Колас.

•••

Пункт кіпення гл. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіпе́нне

т. 8, с. 272

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кіпе́нне н

1. фіз Kóchen n -s, Síeden n -s;

даве́сці да кіпе́ння zum Kóchen bríngen*;

2. разм (хваляванне, уздым) Áufbrausen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кіпе́ць, -плю́, -пі́ш, -піць; -пім, -піце́, -пя́ць; -пі́; незак.

1. Даходзіць да стану кіпення; закіпаць.

Вада кіпіць пры 100° па Цэльсію.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Булькаць, клекатаць ад пары, якая ўтвараецца пры награванні (пра вадкасці).

Малако кіпіць.

Чайнік кіпіць.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., ад чаго і без дап. Віраваць, клекатаць (пра вадкасці ў халодным стане).

Возера кіпела ад рыбы.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Развівацца, праяўляцца з сілай, бурна.

Работа кіпіць.

Нянавісць кіпела ў сэрцы.

5. перан., чым і без дап. Быць узрушаным, ахопленым якім-н. пачуццём.

Так і кіпіць чалавек злосцю.

Кіпела (безас.) у той час у душы.

|| зак. закіпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́ (да 1, 2 і 4 знач.) і ускіпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́, (да 4 знач.).

|| наз. кіпе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

simmer​1 [ˈsɪmə] n. паво́льнае кіпе́нне, закіпа́нне;

keep at a simmer/on the simmer падтры́мліваць паво́льнае кіпе́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

boiling​1 [ˈbɔɪlɪŋ] n. кіпе́нне; кіпячэ́нне; ва́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кипе́ние кіпе́нне, -ння ср.;

то́чка кипе́ния пункт кіпе́ння.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sud

m -es, -e

1) кіпе́нне; ва́рка

2) булён, адва́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)