кізі́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кізі́л
Р. кізілу
Д. кізі́лу
В. кізі́л
Т. кізі́лам
М. кізі́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кізі́л, -у, м.

Паўднёвае дрэва або куст з сакавітымі кіславата-салодкімі чырвонымі пладамі, а таксама самі плады гэтай расліны.

|| прым. кізі́лавы, -ая, -ае і кізі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кізі́л, -лу м., бот. кизи́л, кизи́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кізі́л, ‑у, м.

1. Паўднёвае дрэва або куст сямейства кізілавых з жоўтымі кветкамі.

2. зб. Цёмна-чырвоныя кіслыя і даўнія ягады гэтага дрэўца.

[Ад цюрк. кізіл — чырвоны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кізі́л

т. 8, с. 256

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кізі́л м бат

1. (ягада) Kornélkirsche f -, -n;

2. (дрэва) Kornélkirschbaum m -(e)s, -bäume; Kornélbaum m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кізі́л

(цюрк. kizil = чырвоны)

невялікае дрэва або куст сям. кізілавых, пашыраныя на поўдні Еўропы, у гарах Азіі, Паўн. Амерыцы, а таксама цёмна-чырвоны кіслы і даўкі плод гэтай расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кізі́л-кабі́нская культу́ра

т. 8, с. 256

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кизи́л бот. кізі́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dereń

м. бат. кізіл (Cornus mas L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)