Verbum

анлайнавы слоўнік

кіда́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які кідае дыск, кап’ё, молат і інш.

|| ж. кіда́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кіда́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́дальнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іншыя варыянты: кіда́льнік.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіда́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Іншыя варыянты: кі́дальнік.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіда́льнік м. мета́тель;

к. кап’я́ — мета́тель копья́, копьемета́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіда́льнік, ‑а, м.

Спартсмен, які кідае дыск, кап’ё, молат і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́дальнік м тс спарт Wérfer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мета́тель кі́дальнік, -ка м.;

мета́тель копья́ кі́дальнік кап’я́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыскабо́л, ‑а, м.

Кідальнік дыска.

[Грэч. diskobolos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіда́льніца, ‑ы, ж.

Жан. да кідальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскабо́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен — кідальнік дыска (у 2 знач.).

|| ж. дыскабо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. дыскабо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)