кі́дальнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кі́дальнік | кі́дальнікі | |
кі́дальніка | кі́дальнікаў | |
кі́дальніку | кі́дальнікам | |
кі́дальніка | кі́дальнікаў | |
кі́дальнікам | кі́дальнікамі | |
кі́дальніку | кі́дальніках |
Іншыя варыянты: кіда́льнік.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)