кіда́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кіда́льнік | кіда́льнікі | |
кіда́льніка | кіда́льнікаў | |
кіда́льніку | кіда́льнікам | |
кіда́льніка | кіда́льнікаў | |
кіда́льнікам | кіда́льнікамі | |
кіда́льніку | кіда́льніках |
Іншыя варыянты: кі́дальнік.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)