Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кучара́вы, -ая, -ае.
1. Які завіваецца, мае завіткі.
Кучаравыя валасы.
Кучаравая дзяўчынка.
2.перан. Пра дрэвы: з густой пышнай кронай, з дробным лісцем.
Кучаравыя ліпы.
|| наз.кучара́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кучара́вы курча́вый, кудря́вый, вью́щийся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кучара́вы, ‑ая, ‑ае.
Які завіваецца, з завіткамі (пра валасы). На Максімаў лоб звісалі пасмачкі белых кучаравых валасоў.Асіпенка.// З завітымі, закручанымі валасамі ці шэрсцю. Кучаравы хлопчык. Кучаравая галава./ Пра дым, туман, хмары. З белых комінаў хат гаманлівых Завіхрыўся дымок кучаравы.Журба.//перан. З густой пышнай кронай (пра дрэвы). Пахла і звінела пчаліным звонам алея маладога кучаравага ліпняку.Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
КУЧАРА́ВЫ Віктар Дзмітрыевіч
(14.5.1898, г. Чэрыкаў Магілёўскай вобл. — 12.2.1940),
Герой Сав. Саюза (1940). Удзельнік грамадз. вайны. Да 1939 на прафс. і сав. рабоце. У Чырв. Арміі з 1939, інструктар палітаддзела 8-й стралк. дывізіі, камісар батальёна, ст. палітрук. Удзельнік сав.-фінл. вайны 1939—40. 12.2.1940 вызначыўся ў баі за населены пункт Кіркі-Муалаа. Асабістым прыкладам падняў байцоў у атаку, што вырашыла паспяховы зыход аперацыі. Загінуў у гэтым баі.