Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кусо́к, -ска́м., в разн. знач.кусо́к;
зрэ́заць на кускі́ — изре́зать на куски́;
к. са́ла — кусо́к са́ла;
к. матэрыя́лу — кусо́к материа́ла;
к. зямлі́ — кусо́к земли́;
к. жыцця́ — кусо́к жи́зни;
◊ кускі́ збіра́ць — собира́ть куски́;
мець к. хле́ба — име́ть кусо́к хле́ба;
сма́чны к. — ла́сый кусо́к;
адрэ́заны к. — отре́занный ломо́ть;
к. у го́рла не ле́зе (не ідзе́) — кусо́к в го́рло не идёт;
урва́ць к. — урва́ть (отхвати́ть) кусо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кусо́к, ‑ска, м.
1. Аддзеленая (адбітая, адрэзаная, адламаная і пад.) частка чаго‑н.; кавалак. Кусок цэглы. Кусок сала. Кусок матэрыі. □ Сцёпка адламаў кусок аладкі і стаў есці.Колас.[Міколка] браў кусок бяросты, запальваў яе.Лынькоў.//перан. Сродкі існавання, пажыткі. Будзе раток, будзе і кусок.Прыказка.
2. Наогул частка чаго‑н. [Гудовіч:] Сёння я досыць ладны кусок другога акта аднавіў.Крапіва.— Да гадзіны другой вярнуся, дык яшчэ ў мяне добры кусок дня ў запасе.Гартны.
3. Адзінка некаторых тавараў, што выпускаюцца паштучна. Кусок мыла. Кусок крэйды.
•••
Адрэзаны кусок (кавалак) — пра чалавека, які аддзяліўся ад сям’і, жыве самастойна, незалежна.
Дурня (басяка і пад.) кусок — пра добрага ўвогуле чалавека, які памыляецца або робіць зло толькі ў даным канкрэтным выпадку.
Збіраць кускі (кавалкі)гл. збіраць.
Кусок (кавалак) у горла не лезе (не ідзе)каму — хто‑н. не можа есці ад крыўды, хваробы, стомленасці і пад.
Кусок (кавалак) хлеба — сродкі для існавання, пажыткі.
Смачны кусок (кавалак) — пра што‑н. прывабнае, спакуслівае.
Уварваць кусок (кавалак)гл. уварваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кусо́кмразмгл кавалак
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Кусо́к1 ’частка чаго-небудзь’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Бяльк., Сержп. Ск., Яруш.). Укр.кусок, рус.кусок ’тс’. Да кус (гл.). Наяўнасць серб.-харв.ку́сак ’тс’ сведчыць аб прасл.kǫsъkъ (SP, 1, 93).
Кусо́к2 ’шклянка’ (Жд. 2). Да кусок1 у сэнсе ’порцыя’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цурба́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м. (разм.).
Кусок дрэва, абрубак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)