назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| курэ́ння | |
| курэ́нню | |
| курэ́ннем | |
| курэ́нні | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| курэ́ння | |
| курэ́нню | |
| курэ́ннем | |
| курэ́нні | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
кі́нуць 
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
куры́ць, куру́, ку́рыш, ку́рыць; ку́раны; 
1. што і без 
2. што і чым. Спальваць пахучыя рэчывы для атрымання пахучага дыму.
|| 
|| 
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
куре́ние 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
passive smoking 
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пракуры́ць, -уру́, -ўрыш, -ўрыць; -ўраны; 
1. Насыціць тытунёвым дымам.
2. Зрасходаваць на 
3. Правесці які
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
kadzenie
1. 
2. 
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)