кульга́вы, -ая, -ае.

1. 3 карацейшай ці балючай нагой.

К. дзед.

2. Са зламанай або карацейшай, чым іншыя, ножкай (пра рэчы; разм.).

Кульгавая табурэтка.

3. Больш кароткі, чым іншы, іншыя (пра нагу, пра ножку чаго-н.; разм.).

Кульгавая нага.

|| наз. кульга́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кульга́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кульга́вы кульга́вая кульга́вае кульга́выя
Р. кульга́вага кульга́вай
кульга́вае		 кульга́вага кульга́вых
Д. кульга́ваму кульга́вай кульга́ваму кульга́вым
В. кульга́вы (неадуш.)
кульга́вага (адуш.)		 кульга́вую кульга́вае кульга́выя (неадуш.)
кульга́вых (адуш.)
Т. кульга́вым кульга́вай
кульга́ваю		 кульга́вым кульга́вымі
М. кульга́вым кульга́вай кульга́вым кульга́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кульга́вы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. кульга́вы кульга́выя
Р. кульга́вага кульга́вых
Д. кульга́ваму кульга́вым
В. кульга́вага кульга́вых
Т. кульга́вым кульга́вымі
М. кульга́вым кульга́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кульга́вы

1. прил. хромо́й;

2. в знач. сущ. хромо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кульга́вы, ‑ая, ‑ае.

1. З карацейшай ці балючай нагой. Вартаўнік, кульгавы дзед Антось, сядзеў на шырокай дубовай калодцы і зябка пазяхаў. Якімовіч. / у знач. наз. кульга́вы, ‑ага, м.; кульга́вая, ‑ай, ж. У кульгавага кій адабраць. З нар.

2. Разм. Са зламанай або карацейшай, чым другія, ножкай (пра рэчы). Шаройка сеў каля стала, абгледзеў хату, пахістаў кульгавы стол. Шамякін.

3. Разм. Больш кароткі, чым другі, другія (пра нагу, пра ножку чаго‑н.). — Базыль з’ездзіўся, бач, і стары, і лыжы паламаныя, — матнуў Базыль кульгавай нагой. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кульга́вы

1. hínkend, lahm;

кульга́вая нага́ ein láhmer Fuß;

2. у знач наз м Láhme (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кульгавы, крывы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

канды́блік

‘кульгавы чалавек або жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канды́блік канды́блікі
Р. канды́бліка канды́блікаў
Д. канды́бліку канды́блікам
В. канды́бліка канды́блікаў
Т. канды́блікам канды́блікамі
М. канды́бліку канды́бліках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канды́блік

‘кульгавы чалавек або жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канды́блік канды́блікі
Р. канды́бліка канды́блікаў
Д. канды́бліку канды́блікам
В. канды́бліка канды́блікаў
Т. канды́блікам канды́блікамі
М. канды́бліку канды́бліках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хромо́й

1. прил. кульга́вы, крывы́;

2. сущ. кульга́вы, -вага м., крывы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)