канды́блік
‘кульгавы чалавек або жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| канды́блік | канды́блікі | |
| канды́бліка | канды́блікаў | |
| канды́бліку | канды́блікам | |
| канды́бліка | канды́блікаў | |
| канды́блікам | канды́блікамі | |
| канды́бліку | канды́бліках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)