крыты́чны², -ая, -ае.

1. Пераломны, які знаходзіцца ў стане крызісу.

К. момант хваробы.

К. ўзрост.

2. Вельмі цяжкі, небяспечны.

Крытычнае становішча.

○

Крытычная тэмпература — тэмпература пераходу цела з аднаго стану ў другі (спец.).

|| наз. крыты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыты́чны¹, -ая, -ае.

1. Які заключае ў сабе крытыку (у 1, 2 знач.).

Крытычныя заўвагі.

К. матэрыял.

2. Здольны адносіцца да каго-, чаго-н. крытычна, з крытыкай (у 1 знач.).

К. розум.

Адносіцца крытычна (прысл.) да прапаноў.

|| наз. крыты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крыты́чны крыты́чная крыты́чнае крыты́чныя
Р. крыты́чнага крыты́чнай
крыты́чнае		 крыты́чнага крыты́чных
Д. крыты́чнаму крыты́чнай крыты́чнаму крыты́чным
В. крыты́чны (неадуш.)
крыты́чнага (адуш.)		 крыты́чную крыты́чнае крыты́чныя (неадуш.)
крыты́чных (адуш.)
Т. крыты́чным крыты́чнай
крыты́чнаю		 крыты́чным крыты́чнымі
М. крыты́чным крыты́чнай крыты́чным крыты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крыты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. крыты́чны крыты́чная крыты́чнае крыты́чныя
Р. крыты́чнага крыты́чнай
крыты́чнае		 крыты́чнага крыты́чных
Д. крыты́чнаму крыты́чнай крыты́чнаму крыты́чным
В. крыты́чны (неадуш.)
крыты́чнага (адуш.)		 крыты́чную крыты́чнае крыты́чныя (неадуш.)
крыты́чных (адуш.)
Т. крыты́чным крыты́чнай
крыты́чнаю		 крыты́чным крыты́чнымі
М. крыты́чным крыты́чнай крыты́чным крыты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крыты́чны I (содержащий в себе критику) крити́ческий;

к. падыхо́д — крити́ческий подхо́д;

○ к. рэалі́зм — крити́ческий реали́зм

крыты́чны II (переломный) крити́ческий;

○ ~ная тэмперату́ра — крити́ческая температу́ра;

к. стан рэ́чыва — крити́ческое состоя́ние вещества́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыты́чны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які заключае ў сабе крытыку (у 1, 3 знач.), з’яўляецца крытыкай. Крытычныя заўвагі. Крытычны артыкул. Крытычная літаратура.

2. Здольны крытычна адносіцца да каго‑, чаго‑н. Крытычны розум. □ У гэтым абуджэнні крытычна[й] думкі Лабановіч бачыў пачаткі таго вялікага сацыяльнага зруху, які павінен пралажыць прасторную дарогу да новых форм жыцця. Колас.

•••

Крытычны апарат гл. апарат.

Крытычны рэалізм гл. рэалізм.

крыты́чны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца ў стане крызісу; пераломны. Крытычны момант хваробы. □ Той ўзрост, калі мінула трыццаць і такія грукаюць гады, што сталым хоць і не час лічыцца, ды назвацца нельга маладым, — той ўзрост крытычны, ў тым узросце ў сябе пытаюцца часцей: ці зрабіў, што мог бы ў маладосці, і якім імкненнем жыць далей? Русецкі.

2. Вельмі цяжкі, небяспечны. Крытычнае становішча. □ Партызанская зухаватасць, якая ў крытычны момант ратавала не аднаго партызана, памагла і тут. Карпюк.

•••

Крытычная тэмпература гл. тэмпература.

Крытычны стан рэчыва гл. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыты́чны

(ад гр. kritikos = які асуджае)

1) звязаны з крытыкай;

2) здольны з ацэнкай, крытычна адносіцца да чаго-н. (напр. к. розум);

3) пераломны (напр. к. узрост);

4) надта цяжкі, небяспечны (напр. к-ае становішча).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыты́чна прысл., крыты́чны

1. (звязаны з крытыкай) krítisch;

крыты́чныя арты́кулы krítische Ártikel;

крыты́чная літарату́ра krítische Literatúr;

крыты́чны ро́зум філас. krítischer [prüfender] Verstánd;

2. (пераломны, вызначальны) krítisch;

крыты́чны стан éine krítische Láge;

крыты́чная ма́са фіз. krítische Másse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазіты́ўна-крыты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пазіты́ўна-крыты́чны пазіты́ўна-крыты́чная пазіты́ўна-крыты́чнае пазіты́ўна-крыты́чныя
Р. пазіты́ўна-крыты́чнага пазіты́ўна-крыты́чнай
пазіты́ўна-крыты́чнае		 пазіты́ўна-крыты́чнага пазіты́ўна-крыты́чных
Д. пазіты́ўна-крыты́чнаму пазіты́ўна-крыты́чнай пазіты́ўна-крыты́чнаму пазіты́ўна-крыты́чным
В. пазіты́ўна-крыты́чны (неадуш.)
пазіты́ўна-крыты́чнага (адуш.)		 пазіты́ўна-крыты́чную пазіты́ўна-крыты́чнае пазіты́ўна-крыты́чныя (неадуш.)
пазіты́ўна-крыты́чных (адуш.)
Т. пазіты́ўна-крыты́чным пазіты́ўна-крыты́чнай
пазіты́ўна-крыты́чнаю		 пазіты́ўна-крыты́чным пазіты́ўна-крыты́чнымі
М. пазіты́ўна-крыты́чным пазіты́ўна-крыты́чнай пазіты́ўна-крыты́чным пазіты́ўна-крыты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рацыяна́льна-крыты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рацыяна́льна-крыты́чны рацыяна́льна-крыты́чная рацыяна́льна-крыты́чнае рацыяна́льна-крыты́чныя
Р. рацыяна́льна-крыты́чнага рацыяна́льна-крыты́чнай
рацыяна́льна-крыты́чнае		 рацыяна́льна-крыты́чнага рацыяна́льна-крыты́чных
Д. рацыяна́льна-крыты́чнаму рацыяна́льна-крыты́чнай рацыяна́льна-крыты́чнаму рацыяна́льна-крыты́чным
В. рацыяна́льна-крыты́чны (неадуш.)
рацыяна́льна-крыты́чнага (адуш.)		 рацыяна́льна-крыты́чную рацыяна́льна-крыты́чнае рацыяна́льна-крыты́чныя (неадуш.)
рацыяна́льна-крыты́чных (адуш.)
Т. рацыяна́льна-крыты́чным рацыяна́льна-крыты́чнай
рацыяна́льна-крыты́чнаю		 рацыяна́льна-крыты́чным рацыяна́льна-крыты́чнымі
М. рацыяна́льна-крыты́чным рацыяна́льна-крыты́чнай рацыяна́льна-крыты́чным рацыяна́льна-крыты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)