Кры́т

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кры́т
Р. Кры́та
Д. Кры́ту
В. Кры́т
Т. Кры́там
М. Кры́це

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Крыт

т. 8, с. 519

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Крыт м Kréta n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Крыт ’крот’ (Дразд.). Гл. крот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крит о. Крыт, род. Кры́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Crete

[kri:t]

во́страў Крыт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kreta

ж. Крыт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГЕРА́КЛІЯН

(Hērakleion),

горад у Грэцыі, на в-ве Крыт, гл. Іракліян.

т. 5, с. 167

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРЭ́ЧАСКІ АРХІПЕЛА́Г,

некалькі груп астравоў у Эгейскім м. (Паўн. і Паўд. Спарады, Эўбея, Хіяс, Лесбас, Кіклады, Крыт і інш.). Тэр. Грэцыі. Пл. каля 20 тыс. км². Гарысты рэльеф, выш. да 2456 м (г. Іда на в-ве Крыт). Характэрна моцная сейсмічнасць і вулканічная дзейнасць. Клімат субтрапічны. Міжземнаморская расліннасць. Вырошчванне субтрапічных культур. Рыбалоўства. Турызм.

т. 5, с. 511

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дзе́льква, зе́льква

(н.-лац. zelkova)

дрэва сям. ільмавых, пашыранае на востраве Крыт, у Кітаі, Японіі і Карэі; драўніна высока цэніцца ў будаўніцтве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)