крыжаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Павук з крыжападобным рысункам са светлых плям на спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыжаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крыжаві́к крыжавікі́
Р. крыжавіка́ крыжавіко́ў
Д. крыжавіку́ крыжавіка́м
В. крыжавіка́ крыжавіко́ў
Т. крыжавіко́м крыжавіка́мі
М. крыжавіку́ крыжавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крыжаві́к, -ка́ зоол. крестови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыжаві́к, ‑а, м.

Павук з крыжападобным рысункам са светлых плямаў на спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыжаві́к м. заал. Kréuzspinne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крестови́к зоол. крыжаві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kréuzspinne

f -, -n заал. паву́к-крыжаві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гіпсасі́нга

(н.-лац. hypsosinga)

павук-крыжавік, які трапляецца на лясных палянах, па берагах азёр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цыкло́за

(н.-лац. cyclosa)

павук-крыжавік, які жыве ў лясах, лоўчыя сеткі нацягвае паміж ніжнімі галінкамі дрэў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цэрцы́дыя

(н.-лац. cercidia)

павук-крыжавік, які жыве сярод нізкіх раслін у месцах, дзе ёсць мох, сухія раслінныя рэшткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)