кручкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кручкава́ты кручкава́тая кручкава́тае кручкава́тыя
Р. кручкава́тага кручкава́тай
кручкава́тае		 кручкава́тага кручкава́тых
Д. кручкава́таму кручкава́тай кручкава́таму кручкава́тым
В. кручкава́ты (неадуш.)
кручкава́тага (адуш.)		 кручкава́тую кручкава́тае кручкава́тыя (неадуш.)
кручкава́тых (адуш.)
Т. кручкава́тым кручкава́тай
кручкава́таю		 кручкава́тым кручкава́тымі
М. кручкава́тым кручкава́тай кручкава́тым кручкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кручкава́ты крючкова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кручкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Загнуты кручком, па форме падобны на кручок. Кручкаватая дзюба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крючкова́тый кручкава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Багра́к ’няроўнасць, шурпатасць’, багракова́тый ’кручкаваты’ (палес., Клім.). Цёмнае слова. Хутчэй за ўсё да буго́р ’няроўнасць’ з дыялектнай зменай ненаціскнога у > а.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

haczykowaty

кручкаваты;

nos haczykowaty — нос кручком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hooked

[hʊkt]

adj.

1) крывы́, кручкава́ты

2) зьвя́заны кручко́м

3) informal

hooked (on) — па-няво́льніцку зале́жны, падчэ́плены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аро́л, арла́, мн. арлы́, арло́ў, м.

1. Драпежная, дужая птушка з загнутай дзюбай сямейства ястрабіных, якая звычайна жыве ў гарыстай мясцовасці або ў стэпе.

Стэпавы а.

Арлу з савою не па дарозе (прымаўка).

2. перан. Пра смелага, гордага чалавека.

Зірні на сваіх арлоў!

Якія слаўныя хлопцы!

◊

Арол ці рэшка? (разм.) — пытанне пры падкідванні манеты з мэтай вырашыць што-н. жэрабем.

|| прым. арлі́ны, -ая, -ае.

А. погляд (смелы, горды, праніклівы). А. нос (тонкі, кручкаваты нос).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hooked [hʊkt] adj.

1. кручкава́ты, крывы́;

a hooked beak кручкава́тая дзю́ба

2. (on) infml зале́жны (ад чаго-н.);

He is hooked on morphine. Ён марфініст.

3. infml які́ вельмі лю́біць рабі́ць (што-н.); заўзя́ты;

He is hooked on TV. Яго не адарвеш ад тэлевізара.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ястрабі́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ястраба. Ястрабінае пер’е. Ястрабінае гняздо.

2. Які ажыццяўляецца з дапамогай ястраба. Ястрабінае паляванне.

3. Такі, як у ястраба, уласцівы ястрабу; драпежны. Які змрочны твар у млынара Паківача. Як глядзяць на папа ягоныя ястрабіныя вочы. Караткевіч. У жанчыны з вёскі Ястрабень ёсць у смуглявым твары нешта ястрабінае — карыя праніклівыя вочы, кручкаваты тонкі нос, рэзкія рысы твару, жорсткія, скупыя губы. В. Вольскі.

4. у знач. наз. ястрабі́ныя, ‑ых. Сямейства птушак атрада драпежных, да якога адносяцца каршун, ястраб, арол і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)