Кро́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кро́тава
Р. Кро́тава
Д. Кро́таву
В. Кро́тава
Т. Кро́тавам
М. Кро́таве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кротава Т. 10/91

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кро́таў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кро́таў
Р. Кро́тава
Д. Кро́таву
В. Кро́таў
Т. Кро́тавам
М. Кро́таве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

барыто́н, ‑а, м.

1. Мужчынскі голас, сярэдні паміж басам і тэнарам. Сярод прысутных выдзяляўся густы барытон Кротава. Прокша. // Спявак з такім голасам. Над возерам разлягалася чароўная песня: спяваў гучны барытон. Ваданосаў.

2. Духавы або струнны музычны інструмент баса-барытоннага дыяпазону і тэмбру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)