Кро́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кро́тава
Р. Кро́тава
Д. Кро́таву
В. Кро́тава
Т. Кро́тавам
М. Кро́таве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)