кро́пля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кро́пля кро́плі
Р. кро́плі кро́пляў
Д. кро́плі кро́плям
В. кро́плю кро́плі
Т. кро́пляй
кро́пляю
кро́плямі
М. кро́плі кро́плях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кро́пля, -і, мн. -і, -пель, ж.

1. Маленькая акруглая часцінка якой-н. вадкасці.

К. вады.

Кроплі дажджу.

2. мн. Разведзенае на чым-н. лякарства, якое прымаецца па пэўнай колькасці такіх часцінак.

Вочныя кроплі.

К. ў нос.

3. адз., перан., чаго. Самая нязначная колькасць чаго-н. (разм.).

Малака ў бляшанцы к.

Да (апошняй) кроплі — усё без астатку выпіць, расходаваць, аддаць і пад.

Да апошняй кроплі крыві — ахвяруючы жыццём, змагацца, біцца, абараняцца.

Кропля за кропляй — паступова, патрошку.

Кропля ў моры — вельмі нязначная колькасць у параўнанні з чым-н. вялікім.

Ні кроплі — ніколькі, ані.

Ні кроплі ў рот не браць — зусім не піць алкагольных напіткаў.

Як дзве кроплі вады — абсалютна, поўнасцю падобны, супадае.

|| прым. кро́пельны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́пля ж., см. ка́пля 1, 3;

ні ~лі — ни ка́пли;

да ~лі — до ка́пли;

як дзве ~лі вады́ — как две ка́пли воды́;

к. ў ~лю — ка́пля в ка́плю;

да (апо́шняй) ~лі — до (после́дней) ка́пли;

ні ~лі ў рот не браць — ни ка́пли в рот не брать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кро́пля

т. 8, с. 476

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кро́пля, ‑і; Р мн. ‑пель; ж.

1. Маленькая круглая часцінка якой‑н. вадкасці; капля. Упалі першыя буйныя кроплі дажджу і, нібыта крупінкі жывога срэбра, задрыжалі і пакаціліся па дарожным пыле. Грахоўскі.

2. перан.; толькі адз., чаго. Самая малая колькасць чаго‑н. Я шчаслівы, што ўзяў для жыцця Хоць па кроплі малой ад цябе — Працавітасці шчырай тваёй, І сардэчнай любві, і спагады. Гілевіч.

•••

Да (апошняй) кроплі — усё без астатку (выпіць, расходаваць і пад.).

Да апошняй кроплі крыві — ахвяруючы ўсім, не шкадуючы жыцця (змагацца, біцца, абараняцца і пад.).

Кропля ў кроплю — абсалютна, поўнасцю (падобен, супадае і пад.).

Кропля ў моры — вельмі нязначная колькасць у параўнанні з чым‑н. вялікім.

Ні кроплі — нічуць, ніколькі.

Ні кроплі ў рот не браць гл. браць.

Як дзве кроплі вады — абсалютна, поўнасцю (падобны, супадае і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́пля ж

1. Trpfen m -s, -;

уліва́ць па кро́плі trpfenweise ingeben* [inflößen]; intröpfeln vt;

кро́пля вады́ Wssertropfen m;

сцяка́ць па кро́плі btropfen vi (s);

2. мн:

кро́плі мед Trpfen pl;

3. разм (вельмі мала) ein (klein) wnig, ein bss¦chen;

ні кро́плі gar nicht; kein bss¦chen;

кро́пля ў мо́ры ein Trpfen auf den hißen Stein;

апо́шняя кро́пля ≅ das Stinchen, das die Lawne ins Rllen bringt;

яны падо́бныя як дзве кро́плі вады́ sie glichen [ähneln] sich wie ein Ei dem nderen;

да кро́плі (alles) bis zum ltzten Trpfen;

вы́піць усё да (аста́тняй) кро́плі lles bis auf den ltzten Trpfen ustrinken*;

кро́пля за кро́пляй nach und nach, allmählich;

ён ні́ кро́плі ў рот не бярэ́ er trinkt nicht, er trinkt kinen lkohol [-hol];

бі́цца да апо́шняй кро́плі крыві́ bis zum ltzten Bltstropfen kämpfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кропля

Том: 16, старонка: 173.

img/16/16-173_0818_Кропля.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Кро́пля ’капля, малая колькасць’ (ТСБМ, Шат., Грыг., Сцяшк., Яруш., Бяльк., Сл. паўн.-зах., Нас., Касп.). Гл. крапля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ка́пля, -і, мн. -і, -пель, ж.

Тое, што і кропля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цю́целька, -і, ж.

У выразе: цюцелька ў цюцельку — зусім дакладна, кропля ў кроплю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)