кро́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кро́ль
Р. кро́лю
Д. кро́лю
В. кро́ль
Т. кро́лем
М. кро́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

кроль, -ю, м.

Стыль спартыўнага плавання, пры якім робяцца пераменныя грабкі паўсагнутымі рукамі.

Плысці кролем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кроль (род. кро́лю) м., спорт. кроль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кроль спорт. кроль, род. кро́лю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кроль, ‑ю, м.

Найбольш хуткі спосаб плавання з пераменнай работай ног і рук.

[Англ. crawl.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кроль м спарт Kráulschwimmen n -s, Kráulen n -s;

пла́ваць кролем kráulen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кроль

Том: 16, старонка: 168.

img/16/16-168_0791_Кроль.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

кроль

(англ. crawl)

самы хуткі спосаб спартыўнага плавання на грудзях з пераменнай работай рук і ног.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Кроль ’трус’ (Ян., Мат. Гом.). Адваротнае ўтварэнне ад кролік 1 (гл.), магчыма, яшчэ на польскай моўнай глебе. Параўн., аднак, Замосцінска–Куцалава, JP, 35, 289–295.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кроль

(англ. crawl)

стыль спартыўнага плавання на грудзях, пры якім рукі папераменна выносяцца на паверхню вады (параўн. батэрфляй, брас).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)