крапі́ўніца, -ы, ж.

1. Хвароба, якая суправаджаецца свербам і з’яўленнем на скуры пухіркоў, падобных да апёкаў крапівы.

2. Род матылькоў з чорным абрамленнем крылаў і блакітнымі плямамі на іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Крапі́ўніца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Крапі́ўніца
Р. Крапі́ўніцы
Д. Крапі́ўніцы
В. Крапі́ўніцу
Т. Крапі́ўніцай
Крапі́ўніцаю
М. Крапі́ўніцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крапі́ўніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. крапі́ўніца
Р. крапі́ўніцы
Д. крапі́ўніцы
В. крапі́ўніцу
Т. крапі́ўніцай
крапі́ўніцаю
М. крапі́ўніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

крапі́ўніца ж., мед. крапи́вница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крапі́ўніца, ‑ы, ж.

Хвароба, якая суправаджаецца свербам і паяўленнем на скуры пухіркоў, падобных да апёкаў крапівой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крапіўніца, гл. Алергія

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Крапіўніца (р., бас. Калоны) 5/272

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

крапі́ўніца

т. 8, с. 452

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

крапі́ўніца ж. мед. Nsselfieber n -s, Nsselaufschlag m -(e)s, -schläge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Матылёк крапіўніца 7/296—297 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)