1. -а,
2. -у. Зараснік крапівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. -а,
2. -у. Зараснік крапівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
‘зараснік крапівы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| крапі́ўніку | |
| крапі́ўніку | |
| крапі́ўнікам | |
| крапі́ўніку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
‘матылёк’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| крапі́ўнікі | ||
| крапі́ўніка | крапі́ўнікаў | |
| крапі́ўніку | крапі́ўнікам | |
| крапі́ўніка | крапі́ўнікаў | |
| крапі́ўнікам | крапі́ўнікамі | |
| крапі́ўніку | крапі́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. (род. крапі́ўніку) (
2. (
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. ‑а. Стракаты матылёк, вусені якога жывуць на крапіве.
2. ‑у. Зараснікі крапівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
крапи́вница
1.
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крапи́вник
1. (заросли крапивы) крапіва́, -вы́
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)