крапі́ўнік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Стракаты матылёк, вусені якога жывуць на крапіве.

2. ‑у. Зараснікі крапівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)