назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Кра́кава | |
| Кра́каву | |
| Кра́кавам | |
| Кра́каве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Кра́кава | |
| Кра́каву | |
| Кра́кавам | |
| Кра́каве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Кра́ков
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Cracow
г.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Krakow
г.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
кра́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| кра́каю | кра́каем | |
| кра́каеш | кра́каеце | |
| кра́кае | кра́каюць | |
| Прошлы час | ||
| кра́калі | ||
| кра́кала | ||
| кра́кала | ||
| Загадны лад | ||
| кра́кай | кра́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| кра́каючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Kraków
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
штукава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВАЯВО́ДКА,
Ваявудка (Wojewódka) Бярнард (?,
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)