1.Разм. Вырабляць, паказваць штукі (у 4 знач.); практыкавацца. Галоўным чынам.. [Сымонка] штукаваўся ў мастацтве такога роду: кракаў, як варона, кукаваў зязюляй, спяваў жаўранкам і заліваўся салаўём на розныя лады.Бядуля.
2.Зал.да штукаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)