ко́льчаты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з кольцаў.

К. ланцуг.

2. Як састаўная частка батанічных і заалагічных назваў.

Кольчатыя чэрві.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́льчаты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́льчаты ко́льчатая ко́льчатае ко́льчатыя
Р. ко́льчатага ко́льчатай
ко́льчатае		 ко́льчатага ко́льчатых
Д. ко́льчатаму ко́льчатай ко́льчатаму ко́льчатым
В. ко́льчаты (неадуш.)
ко́льчатага (адуш.)		 ко́льчатую ко́льчатае ко́льчатыя (неадуш.)
ко́льчатых (адуш.)
Т. ко́льчатым ко́льчатай
ко́льчатаю		 ко́льчатым ко́льчатымі
М. ко́льчатым ко́льчатай ко́льчатым ко́льчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́льчаты в разн. знач. ко́льчатый;

к. ланцу́г — ко́льчатая цепь;

к. шаўкапра́д — ко́льчатый шелкопря́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́льчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з кольцаў. Кольчаты ланцуг.

2. Як састаўная частка батанічных і заалагічных назваў. Кольчаты шаўкапрад. Кольчаты чарвяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́льчаты (які складаецца з кольцаў) Ríngel-, geríngelt;

ко́льчатыя чэ́рві заал. Ríngelwürmer pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каўпа́к ко́льчаты

т. 8, с. 185

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́льчаты шаўкапра́д

т. 8, с. 393

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́льчатый ко́льчаты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алігахе́та

‘кольчаты чарвяк’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алігахе́та алігахе́ты
Р. алігахе́ты алігахе́т
Д. алігахе́це алігахе́там
В. алігахе́ту алігахе́т
Т. алігахе́тай
алігахе́таю		 алігахе́тамі
М. алігахе́це алігахе́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паліхе́та

‘кольчаты чарвяк’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. паліхе́та паліхе́ты
Р. паліхе́ты паліхе́т
Д. паліхе́це паліхе́там
В. паліхе́ту паліхе́т
Т. паліхе́тай
паліхе́таю		 паліхе́тамі
М. паліхе́це паліхе́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)