кні́гаўка, -і, ДМ -гаўцы, мн. -і, -гавак, ж.

Птушка сямейства сяўцоў, якая жыве на балотах, сырых лугах.

|| прым. кні́гаўчын, -а, -ы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кні́гаўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кні́гаўка кні́гаўкі
Р. кні́гаўкі кні́гавак
Д. кні́гаўцы кні́гаўкам
В. кні́гаўку кні́гавак
Т. кні́гаўкай
кні́гаўкаю		 кні́гаўкамі
М. кні́гаўцы кні́гаўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кні́гаўка ж., зоол. чи́бис м., пи́галица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кні́гаўка, ‑і, ДМ ‑гаўцы; Р мн. ‑гавак; ж.

Птушка сямейства сяўцоў, якая жыве на балотах, сырых лугах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кні́гаўка

т. 8, с. 362

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кні́гаўка ж заал Kíebitz m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кні́гаўка ’кнігаўка, птушка сямейства сяўцоў’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Шат.). Гл. кніга 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кнігаўка, каня; кніга (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

lapwing [ˈlæpwɪŋ] n. zool. кні́гаўка, ка́ня (птушка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чи́бис м., зоол. кні́гаўка, -кі ж., ка́ня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)