Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
клу́няж., обл. ри́га, клу́ня
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клу́ня, ‑і, ж.
Абл. Гаспадарчы будынак для складвання снапоў, сена; пуня. — Ах, божачка мілы! А я ж думала, што [свята] заўтра! — ускінула рукамі Аўгіння: — Лукаш мой даўно пайшоў у клуню малаціць грэчку!Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клу́няжс.-г. Getréidedarre f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
клуня
Том: 15, старонка: 127.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
клу́ня
(літ. klúonas)
гаспадарчы будынак для захоўвання і малацьбы збажыны; гумно.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Клу́ня ’гаспадарчы будынак для складвання снапоў, сена, пуня’ (ТСБМ, Нас., Касп., ТС, Сл. паўн.-зах., Федар., Гарэц., Сцяшк., Маш., Тарнацкі, Studia, ДАБМ, Шушк., Шн., Гарб., Грыг., Жыв. сл., Зн. дыс., Хар., Нік. Очерки), ’гумно’ (Мат. Гом., Гарэц., Яруш., Хар., Абабур., Янк. II). Укр.клуня, рус.клуня ’тс’, польск.klunia ’тс’ (усходнеславянскага паходжання). Балтызм. У якасці крыніцы прыводзяцца літ.klúonas ’ток, гумно’, лат.kluõns ’тс’. Гл. Лаўчутэ, Балтизмы, 13 з літаратурай.
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
◎ Ланава́цца ’ленавацца’ (воран., Сл. паўн.-зах.). Да лень, лянота (гл.). Супастаўленне л — лʼ на бел. моўнай тэрыторыі з’яўляецца характэрным: клуня — клюня, лаушэнь — леу‑ шня, логма — лёгма.
