Ланава́цца ’ленавацца’ (воран., Сл. паўн.-зах.). Да лень, лянота (гл.). Супастаўленне л — лʼ на бел. моўнай тэрыторыі з’яўляецца характэрным: клуняклюня, лаушэньлеу‑ шня, логмалёгма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)