клатра́ты

т. 8, с. 326

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

клатра́ты

(лац. clathratus = ахаваны кратамі)

крышталічныя злучэнні ўключэння, у якіх малекулы асноўнага рэчыва ўтвараюць каркас, а малекулы іншых элементаў размяшчаюцца ў поласцях каркаса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

клатра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клатра́т клатра́ты
Р. клатра́ту клатра́таў
Д. клатра́ту клатра́там
В. клатра́т клатра́ты
Т. клатра́там клатра́тамі
М. клатра́це клатра́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ЗЛУЧЭ́ННІ ЎКЛЮЧЭ́ННЯ,

тое, што клатраты.

т. 7, с. 93

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)