квіто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. квіто́к квіткі́
Р. квітка́ квітко́ў
Д. квітку́ квітка́м
В. квіто́к квіткі́
Т. квітко́м квітка́мі
М. квітку́ квітка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

квіто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Білет, талон.

Набыць к. у тэатр.

2. Чэк.

Атрымаць у касе к.

3. Квітанцыя, распіска (разм.).

|| прым. квіто́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квіто́к, -тка́ м., разг. талон; квита́нция ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квіто́к, ‑тка, м.

Разм. Квітанцыя, талон. Выпісаць квіток. □ Пятрок жа думаў: «Каб хутчэй узяць гэты квіток на дровы ды ехаць дадому». Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квіто́к м разм

1. Fáhrschein m (e)s, -е (папяровы), Fáhrkarte f -, -n (кардонны);

бяспла́тны квіто́к Fréifahrkarte f;

ме́сячны квіто́к Mónatskarte f;

квіто́к на самалёт Flúgschein m (e)s, -е; Flúgticket n -s, -s;

2. гл квітанцыя

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Квіто́к ’квітанцыя, талон’ (ТСБМ, Бяльк.), ’запіска, пісьмовы дазвол’ (Нас., Грыг., Сл. паўн.-зах., Шат.). Гл. квіт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тало́н тало́н, -на м.; квіто́к, -тка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квита́нция ж. квіта́нцыя, -цыі ж., квіто́к, -тка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квітава́ць

‘цвісці; выпісваць квітанцыю, квіток на што-небудзь (квітаваць атрыманне грошай, рэчаў); вызваляць каго-небудзь ад даўгоў, абавязкаў’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. квіту́ю квіту́ем
2-я ас. квіту́еш квіту́еце
3-я ас. квіту́е квіту́юць
Прошлы час
м. квітава́ў квітава́лі
ж. квітава́ла
н. квітава́ла
Загадны лад
2-я ас. квіту́й квіту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час квіту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паквітава́ць

‘пацвісці; выпісаць квітанцыю, квіток на што-небудзь (паквітаваць атрыманне грошай, рэчаў); вызваліць каго-небудзь ад даўгоў, абавязкаў’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паквіту́ю паквіту́ем
2-я ас. паквіту́еш паквіту́еце
3-я ас. паквіту́е паквіту́юць
Прошлы час
м. паквітава́ў паквітава́лі
ж. паквітава́ла
н. паквітава́ла
Загадны лад
2-я ас. паквіту́й паквіту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паквітава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)