квашані́на, -ы, ж. (разм.) Халадзец, студзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квашані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. квашані́на
Р. квашані́ны
Д. квашані́не
В. квашані́ну
Т. квашані́най
квашані́наю
М. квашані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

квашані́на ж., разг. сту́дзень м. холоде́ц м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

квашані́на, ‑ы, ж.

Разм. Халадзец. Бабы ж ля печы завіхаюцца, частай і ветлівай гаворкай рассыпаюцца, цукрам пампушкі салодзяць, квашаніну разліваюць у міскі з усіх хутароў. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квашані́на

т. 8, с. 213

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

квашані́на ж кул Sülze f -, -n; Gllert n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Квашані́на ’халадзец, студзень’ (ТСБМ, ТС, Шатал., Шн., Вешт., КЭС, лаг., Жыв. сл., Касп., Сцяшк., Мядзв., Малч., Бір., Др.-Падб., Янк. II, Жд. 3, Грыг.), ’свініна’ (Нар. словатв.). Гл. квасіць, параўн. серб.-харв. ква̏сити ’мачыць, увільгатняць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сту́дзень², -ю, м. (разм.).

Квашаніна, загусцелая яда з мяснога або рыбнага навару з кавалачкамі мяса, рыбы.

Талерка студзеню.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сту́дзіна, ‑ы, ж.

Абл. Квашаніна. — Ага. — Бадзягін кіўнуў галавой, седзячы над талеркай са студзінай. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Квашы́лінаквашаніна’ (З нар. сл.). Гл. квашаніна і кваша‑ ліны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)