устояны, ‑ая, ‑ае.
Які стаў гатовым для ўжывання ў выніку доўгага стаяння ў адпаведных умовах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
устояны, ‑ая, ‑ае.
Які стаў гатовым для ўжывання ў выніку доўгага стаяння ў адпаведных умовах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
устаяцца (устояцца) дзеяслоў | закончанае трыванне
Пра вадкасць: у выніку доўгага стаяння ў пэўных умовах стаць гатовым для ўжывання.
пераноснае значэнне: Стаць з цягам часу ўстойлівым, пастаянным.
|| незакончанае трыванне: устойвацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
Квас
Квас
Квас
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кв
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бяздолле, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мурцоўка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упіць, уп’ю, уп’еш, уп’е; уп’ём, уп’яце;
Змагчы выпіць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎Кв
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кв
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адбрадзіць, ‑браджу, ‑бродзіш, ‑бродзіць;
1.
2. Правесці мяжу на сенакосе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)