Кастры́цы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кастры́цы
Р. Кастры́ц
Кастры́цаў
Д. Кастры́цам
В. Кастры́цы
Т. Кастры́цамі
М. Кастры́цах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кастры́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Кастры́ца
Р. Кастры́цы
Д. Кастры́цы
В. Кастры́цу
Т. Кастры́цай
Кастры́цаю
М. Кастры́цы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кастры́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кастры́ца
Р. кастры́цы
Д. кастры́цы
В. кастры́цу
Т. кастры́цай
кастры́цаю
М. кастры́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трапа́ны, -ая, -ае.

Ачышчаны ад кастрыцы (пра валакно).

Т. лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часа́ны¹, -ая, -ае.

Распраўлены, прыгладжаны пры дапамозе расчоскі (пра валасы); ачышчаны ад кастрыцы пры дапамозе грэбеня (пра лён, пяньку і пад.).

Ч. лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адтрапа́ць, -раплю́, -рэ́плеш, -рэ́пле; -рапі́; -рапа́ны; зак.

1. што. Трэплючы, ачысціць ад кастрыцы.

А. лён.

2. што і без дап. Скончыць трапанне.

3. што. Прайсці пехатою (разм.).

А. дзесяць кіламетраў.

|| незак. адтрэ́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кастрабето́н, ‑у, м.

Будаўнічы матэрыял, які вырабляецца на аснове цэментнага вязкага рэчыва і запаўніцеля з ільнопяньковай кастрыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапа́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад трапаць.

2. у знач. прым. Ачышчаны ад кастрыцы (пра валакно). Трапаны лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́трапаць, ‑плю, ‑плеш, ‑пле; заг. вытрапі; зак., што.

1. Ачысціць ад кастрыцы трапаннем. Вытрапаць лён.

2. Разм. Выбіць, вытрасці што‑н. Вытрапаць посцілку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтрапа́цца, -раплю́ся, -рэ́плешся, -рэ́плецца; -рапі́ся; зак.

1. Ачысціць сябе ад чаго-н.

А. ад снегу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ачысціцца ад кастрыцы (пра лён, пяньку).

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). У выніку доўгай носкі падрацца, абабіцца па краях.

Гарнітур мой зусім абтрапаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)