назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Кардо́на | |
| Кардо́ну | |
| Кардо́нам | |
| Кардо́не |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Кардо́на | |
| Кардо́ну | |
| Кардо́нам | |
| Кардо́не |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
‘папера’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кардо́ну | |
| кардо́ну | |
| кардо́нам | |
| кардо́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
‘мяжа; атрад; месца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кардо́ны | ||
| кардо́на | кардо́наў | |
| кардо́ну | кардо́нам | |
| кардо́ны | ||
| кардо́нам | кардо́намі | |
| кардо́не | кардо́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Тоўстая цвёрдая папера.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Пагранічны або загараджальны атрад; пост аховы.
2. Месца, дзе знаходзіцца такі атрад ці пост, варта.
3. Дзяржаўная мяжа, граніца (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2. грани́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Тоўстая цвёрдая папера асобага вырабу і рознага прызначэння.
2. У жывапісе — першапачатковы накід карціны або яе часткі на такой паперы.
[Іт. cartone.]
1. Дзяржаўная граніца, мяжа.
2. Пагранічны або загараджальны атрад.
3. Месца, дзе знаходзіцца такі атрад, варта.
[Фр. cardon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
паліцэйскі
саніта́рны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)