кардо́н
‘мяжа; атрад; месца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кардо́н | кардо́ны | |
| кардо́на | кардо́наў | |
| кардо́ну | кардо́нам | |
| кардо́н | кардо́ны | |
| кардо́нам | кардо́намі | |
| кардо́не | кардо́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)