кардо́н

‘мяжа; атрад; месца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кардо́н кардо́ны
Р. кардо́на кардо́наў
Д. кардо́ну кардо́нам
В. кардо́н кардо́ны
Т. кардо́нам кардо́намі
М. кардо́не кардо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)