карана́рны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да сасудаў, што сілкуюць сардэчную мышцу.

К. кровазварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карана́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карана́рны карана́рная карана́рнае карана́рныя
Р. карана́рнага карана́рнай
карана́рнае		 карана́рнага карана́рных
Д. карана́рнаму карана́рнай карана́рнаму карана́рным
В. карана́рны (неадуш.)
карана́рнага (адуш.)		 карана́рную карана́рнае карана́рныя (неадуш.)
карана́рных (адуш.)
Т. карана́рным карана́рнай
карана́рнаю		 карана́рным карана́рнымі
М. карана́рным карана́рнай карана́рным карана́рных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карана́рны

(лац. coronarius = вянечны);

анат. к-ыя сасуды — вянечныя сасуды сэрца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

coronary​2 [ˈkɒrənri] adj. med. вяне́чны, карана́рны;

coronary thrombosis карана́рны трамбо́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wieńcowy

wieńcow|y

1. тэх. вянцовы;

2. анат. вянечны; каранарны;

naczynia ~e — вянечныя сасуды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)