Verbum

анлайнавы слоўнік

карака́ціца, -ы, мн. -ы, -ціц, ж.

1. Марскі малюск з групы галаваногіх, які пры небяспецы выпускае фарбавальнае рэчыва.

2. перан. Пра няўклюднага чалавека з кароткімі нагамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карака́ціца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карака́ціца ж., зоол., перен. карака́тица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карака́ціца, ‑ы, ж.

Марскі малюск з групы галаваногіх, які пры небяспецы выпускае фарбавальнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карака́ціца ж.

1. заал. Sépi¦e f -, -n, Tíntenfisch m -(e)s, -e;

2. разм. жарт. (пра чалавека) únbeholfener [kúrzbeiniger, míssgestalteter] Mensch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

cuttlefish [ˈkʌtlfɪʃ] n. zool. карака́ціца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карака́тица зоол., перен. карака́ціца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́пія, -і, мн. -і, -пій, ж.

1. Галаваногі марскі малюск (каракаціца), у целе якога выпрацоўваецца карычневае фарбавальнае рэчыва.

2. Натуральная карычневая фарба з гэтага рэчыва, а таксама малюнак, выкананы такой фарбай, і фатаграфія карычневага тону.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mątwa

ж. каракаціца (Sepia L.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tíntenfisch

m -(e)s, -e заал. карака́ціца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)