карабо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабо́к карабкі́
Р. карабка́ карабко́ў
Д. карабку́ карабка́м
В. карабо́к карабкі́
Т. карабко́м карабка́мі
М. карабку́ карабка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

карабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м. (разм.).

Невялікая стандартная каробка для запалак.

К. запалак.

|| прым. карабко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карабо́к, -бка́ м., разг. (спичечный) коробо́к; коро́бочка ж.;

к. запа́лак — коробо́к (коро́бочка) спи́чек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карабо́к, ‑бка, м.

1. Невялікі кораб (у 1 знач.). Ссыпаць зерне ў карабок.

2. Невялікая стандартная каробка для запалак, алоўкаў і пад. Пачулася шорганне запалкі аб карабок. Пальчэўскі. На стале ляжала ў кардонным карабку даміно. Марціновіч.

3. Тое, што і каробка (у 2 знач.). Адзін цагляны карабок нагадваў, што некалі тут, на беразе Дняпра, узвышаўся прыгожы будынак. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карабо́к м разм Körbchen n -s, -, Schächtelchen n -s, -;

карабо́к запа́лкаў Stréichholzschachtel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Карабо́к ’невялікая каробка’ (Янк. Мат., Янк. 1, Др.-Падб.) (гл. каробка). Словаўтварэнне з фармантам ‑ъкъ; прасл. korbъkъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

match​1 [mætʃ] n. запа́лка;

a box of matches карабо́к запа́лак;

strike a match запалі́ць запа́лку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

се́рнікавы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які мае адносіны да серніка. Рука звыкла намацала ў кішэні сернікавы карабок, але выпусціла. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашамаце́ць, ‑шамачу, ‑шамаціш, ‑шамаціць; зак., чым.

Шамацець некаторы час. Незнаёмы паварушыўся, пашамацеў саломаю. Мележ. Косцік патрымаў адзін карабок у руцэ, пашамацеў запалкамі і паклаў назад. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыркападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Па форме і выгляду падобны на будынак цырка. [Будынак ААН] нагадвае велізарны, на 40 паверхаў, запалкавы карабок са шкла і жалезабетону з дзіўнай цыркападобнай прыбудовай. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)