Процімінная абарона караблёў 1/282

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Караблёў Г. І. 1/219

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Караблёў Міхаіл Васілевіч

т. 8, с. 40

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Караблёў М. В. 4/20, 339; 5/420; 6/474; 7/523; 8/312, 583; 9/363; 10/540; 12/521, 522

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

арма́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ма́д, ж.

Вялікая колькасць караблёў, самалётаў, танкаў якія дзейнічаюць узгоднена.

А. караблёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Караблі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Караблі́
Р. Караблё́ў
Д. Карабля́м
В. Караблі́
Т. Карабля́мі
М. Карабля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карабе́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабе́ль караблі́
Р. карабля́ караблёў
Д. караблю́ карабля́м
В. карабе́ль караблі́
Т. караблём карабля́мі
М. караблі́ карабля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыспазі́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

План размяшчэння войск, караблёў і пад.

|| прым. дыспазіцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карабе́ль-спадаро́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карабе́ль-спадаро́жнік караблі́-спадаро́жнікі
Р. карабля́-спадаро́жніка караблёў-спадаро́жнікаў
Д. караблю́-спадаро́жніку карабля́м-спадаро́жнікам
В. карабе́ль-спадаро́жнік караблі́-спадаро́жнікі
Т. караблём-спадаро́жнікам карабля́мі-спадаро́жнікамі
М. караблі́-спадаро́жніку карабля́х-спадаро́жніках

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эска́дра, -ы, мн. -ы, эска́др і -аў, ж.

Буйное злучэнне ваенных караблёў ці самалётаў.

|| прым. эска́драны, -ая, -ае.

Э. мінаносец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)