карабе́ль-спадаро́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
карабе́ль-спадаро́жнік | караблі́-спадаро́жнікі | |
карабля́-спадаро́жніка | караблёў-спадаро́жнікаў | |
караблю́-спадаро́жніку | карабля́м-спадаро́жнікам | |
карабе́ль-спадаро́жнік | караблі́-спадаро́жнікі | |
караблём-спадаро́жнікам | карабля́мі-спадаро́жнікамі | |
караблі́-спадаро́жніку | карабля́х-спадаро́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)