Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікБеларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
карабе́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карабе́йнік | карабе́йнікі | |
| карабе́йніка | ||
| карабе́йніку | карабе́йнікам | |
| карабе́йніка | ||
| карабе́йнікам | карабе́йнікамі | |
| карабе́йніку | карабе́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)