капітуля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. капітуля́цыя капітуля́цыі
Р. капітуля́цыі капітуля́цый
Д. капітуля́цыі капітуля́цыям
В. капітуля́цыю капітуля́цыі
Т. капітуля́цыяй
капітуля́цыяю
капітуля́цыямі
М. капітуля́цыі капітуля́цыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капітуля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах.

Безагаворачная к.

2. перан. Адступленне ад прынцыповай абароны сваіх поглядаў, прызнанне свайго бяссілля ў чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капітуля́цыя ж., в разн. знач. капитуля́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капітуля́цыя, ‑і, ж.

1. Спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах. Безагаворачная капітуляцыя. Капітуляцыя фашысцкай Германіі.

2. перан. Адступленне ад сваіх пазіцый, прызнанне свайго бяссілля ў чым‑н.

3. У міжнародным праве — дагавор з пераможаным праціўнікам аб умовах спынення ваенных дзеянняў. Падпісаць капітуляцыю.

[Лац. capitulatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Капітуляцыя 5/412

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

капітуля́цыя

т. 8, с. 27

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

капітуля́цыя ж. вайск. Kapitulatin f -, -en; Übergabe f -, -n (горада)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

капітуля́цыя

(н.-лац. capitulatio)

1) спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах;

2) перан. адмаўленне ад працягу барацьбы, ад прынцыповай абароны сваіх поглядаў, прызнанне свайго бяссілля ў чым-н. (к. перад цяжкасцямі);

3) нераўнапраўны дагавор, на аснове якога іншаземцам прадастаўляецца даецца рад прывілегій у параўнанні з карэнным насельніцтвам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капітуля́цыя

(с.-лац. capitulatio)

1) спыненне ваенных дзеянняў і здача пераможцу на прадыктаваных ім умовах;;

2) перан. адказ ад працягу барацьбы, ад прынцыповай абароны сваіх поглядаў, прызнанне свайго бяссілля ў чым-н. (напр. к. перад цяжкасцямі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

капітуляцыя, здача

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)