ка́нтар

‘від аброці’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́нтар ка́нтары
Р. ка́нтара ка́нтараў
Д. ка́нтару ка́нтарам
В. ка́нтар ка́нтары
Т. ка́нтарам ка́нтарамі
М. ка́нтары ка́нтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ка́нтар

‘пеўчы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́нтар ка́нтары
Р. ка́нтара ка́нтараў
Д. ка́нтару ка́нтарам
В. ка́нтара ка́нтараў
Т. ка́нтарам ка́нтарамі
М. ка́нтару ка́нтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ка́нтар², -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Род бязмена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́нтар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вуздэчка без цугляў для прывязвання каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́нтар³, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пеўчы хору ў каталіцкай царкве.

2. Галоўны пеўчы ў сінагозе.

3. Настаўнік і дырыжор хору, а таксама арганіст у пратэстанцкай царкве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́нтар I м., обл. (род весов) безме́н

ка́нтар II м. (уздечка) недоу́здок

ка́нтар III м., рел. ка́нтор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́нтар ​1, ‑а, м.

Вуздэчка без цугляў для прывязвання каня. Батура падышоў да шула, адвязаў кантар, уз’ехаў на двор, занёс муку і сала ў кладоўку і павярнуў каня па выезд. Гурскі.

ка́нтар ​2, ‑а, м.

Разм. Род бязмена.

ка́нтар ​3, ‑а, м.

1. Пеўчы хору ў каталіцкай царкве. // Галоўны пеўчы ў сінагозе.

2. Настаўнік і дырыжор хору, а таксама арганіст у пратэстанцкай царкве.

[Лац. cantor — спявак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантар

т. 7, с. 603

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́нтар​II м (вуздэчка) Hálfter m, n -s, -, f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́нтар​I м царк Kántor m -s, -tóren; Vórsänger m -s, (у сінагозе)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)