канта́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Сутыкненне, непасрэдная блізкасць па месцы знаходжання.

Уступіць у к. з хворым.

2. перан. Цесная ўзаемасувязь, узгодненасць у дзеяннях, узаемаразуменне.

Устанавіць к.

Дзелавыя кантакты.

3. Прыстасаванне, якое забяспечвае судакрананне правадоў электрычнага ланцуга (спец.).

|| прым. канта́ктны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канта́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. канта́кт канта́кты
Р. канта́кту канта́ктаў
Д. канта́кту канта́ктам
В. канта́кт канта́кты
Т. канта́ктам канта́ктамі
М. канта́кце канта́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

канта́кт, -ту м., в разн. знач. конта́кт;

к. двух спла́ваў — конта́кт двух спла́вов;

~ты электры́чнай плі́ткі — конта́кты электри́ческой пли́тки;

нала́дзіць к. з кім-не́будзь — установи́ть конта́кт с ке́м-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канта́кт, ‑у, М ‑кце, м.

1. Сутыкненне, непасрэдная блізкасць па месцу знаходжання. Заразіцца пры кантакце з хворым. // перан. Цесная ўзаемная сувязь, узгодненасць у дзеяннях; узаемаразуменне. Устанавіць кантакт. □ Кантакт спявачкі з залай ўзнікае адразу, з першага слова песні, і мацнее з кожным тактам. В. Вольскі.

2. Судакрананне двух праваднікоў, дзякуючы якому ток з аднаго правадніка пераходзіць у другі, а таксама месца гэтага судакранання. Механік ўключыў электрапаяльнік, Алёша пачаў чысціць наждачнай паперай кантакты шчотак. Шамякін. // Прыстасаванне, якое забяспечвае падобнае судакрананне. Паправіць папсаваны кантакт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантакт

т. 7, с. 602

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

канта́кт м

1. Kontákt m -(e)s, -e;

няшчы́льны канта́к Wáckelkontakt m;

2. перан Kontákt m, Bezíehung f -, -en, Fühlung f -, -en, Verbíndung f -, -en;

увайсці́ ў канта́кт Kontákt [Verbíndung] áufnehmen*;

быць у канта́кце з кім-н mit j-m in Verbíndung stehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канта́кт

(лац. contactus)

1) сутыкненне, непасрэдная блізкасць па месцы знаходжання;

2) злучэнне двух праваднікоў у электрычным ланцугу, а таксама месца гэтага злучэння;

3) перан. блізкія адносіны, цесная сувязь (напр. літаратурныя кантакты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бі́знес-канта́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бі́знес-канта́кт бі́знес-канта́кты
Р. бі́знес-канта́кту бі́знес-канта́ктаў
Д. бі́знес-канта́кту бі́знес-канта́ктам
В. бі́знес-канта́кт бі́знес-канта́кты
Т. бі́знес-канта́ктам бі́знес-канта́ктамі
М. бі́знес-канта́кце бі́знес-канта́ктах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

блок-канта́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блок-канта́кт блок-канта́кты
Р. блок-канта́кта блок-канта́ктаў
Д. блок-канта́кту блок-канта́ктам
В. блок-канта́кт блок-канта́кты
Т. блок-канта́ктам блок-канта́ктамі
М. блок-канта́кце блок-канта́ктах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

блок-канта́кт

(ад блок + кантакт)

кантакт электрычнага апарата, які перамыкае кола кіравання або сігналізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)